Przyczyny biologiczne depresji. Jedne z częściej przytaczanych koncepcji naukowych na temat depresji jako jej przyczynę wskazują zaburzenia w działaniu przekaźników mózgowych. W teoriach tych podkreśla się istotny wpływ niedoboru noradrenaliny, dopaminy i serotoniny oraz wzmożonego przekaźnictwa cholinergicznego.

Uszkodzenia i regeneracja występują naturalnie w obwodowym układzie nerwowym. Jeśli równowaga tych dwóch procesów jest zaburzona, np. przez choroby przewlekłe, lub powstaje w wyniku uszkodzenia mechanicznego, a regeneracja nerwów jest zaburzona, uszkodzenie nerwów może prowadzić do neuropatii obwodowej. Uszkodzenie nerwów może mieć jedną przyczynę, natomiast w wielu przypadkach, szczególnie w tych z przebiegiem przewlekłym, jest to kilka przyczyn, które wpływają na taki stan rzeczy. Przyczyny takie jak skaleczenie, rozciąganie, drgania, ucisk, niedokrwienie, stany zapalne, alkoholizm, zaburzenia metaboliczne (np. cukrzyca) lub podejmowane zabiegi medyczne, np. chemio- lub radioterapia czy zabiegi chirurgiczne, przyczyny genetyczne i niedobory mikroelementów, witamin bądź innych składników odżywczych mogą mieć istotny wpływ na funkcjonowanie układu nerwowego oraz jego składowych, czyli włókien nerwowych. Dlatego odpowiednio zaplanowane interwencje, które podejmuje człowiek, będą istotnym czynnikiem wpływającym zarówno na zapobieganie zaburzeniom włókien nerwowych, jak i na przywracanie ich sprawności w przypadku uszkodzeń. Jednym z elementów, które warto rozpatrzyć w przypadku zaburzeń pracy włókien nerwowych, jest dobrze dobrana suplementacja, której głównym celem będzie wspieranie przewodnictwa nerwowego oraz przyspieszenie regeneracji uszkodzonych nerwów. Dopóki uszkodzenia są mniejsze niż 50%, można zakładać, że właściwie prowadzona rehabilitacja połączona z odpowiednim stylem życia, czyli stosowną dietą (w tym wypadku absolutnie chodzi o dietę śródziemnomorską, czyli o sporą podaż kwasów NNKT, dużą podaż białka oraz wysoką podaż owoców i warzyw bogatych w naturalne antyoksydanty), będzie najlepszym wyborem. Jednak czasami ten wybór może być niewystarczający do wykonania całej pracy i przyda się go wesprzeć celowaną suplementacją. Na jakiej suplementacji się skupić? Niektóre składniki odżywcze mogą odgrywać rolę w konserwacji funkcji nerwów i ich zdrowia, a także w regeneracji uszkodzonej tkanki nerwowej. Jednym z czynników istotnie wpływających na funkcjonowanie układu nerwowego jest neurotrofina BDNF, czyli neurotroficzny czynnik pochodzenia mózgowego, który wpływa na przeżycie, wzrost i funkcje, zapewniając stabilizację synaps i regulując funkcje synaptyczne wraz z aksonami i dendrytycznymi rozgałęzieniami w ośrodkowym układzie nerwowym. Czynnik neurotroficzny pochodzenia mózgowego pełni funkcję ochronną w przeżywalności neuronów po uszkodzeniach i wiele badań wskazuje, że to właśnie on jest najlepszym kandydatem do miana swoistego bodyguarda nerwów. BDNF bierze czynny udział w pobudzaniu neurogenezy, czyli procesu powstawania nowych neuronów. Wspiera również przetrwanie istniejących neuronów i stymuluje wzrost, regenerację i tworzenie nowych neuronów i Soplówka jeżowata Suplementy, na które warto zwrócić uwagę, to cała gama produktów, które będą działać stymulująco na produkcję wspomnianej wcześniej neurotrofiny. Grzywa lwa, czyli Lion’s Mane – soplówka jeżowata, to grzyb, który dzięki zawartości hericeriny i erinaciny stymuluje produkcję BDNF oraz wpływa na mielinizację neuronów, czyli tworzenie niezbędnych dla przekaźnictwa neuronalnego osłonek mielinowych. Witaminy z grupy B Kolejnymi składowymi odgrywającymi bardzo istotną rolę w kontekście odpowiedniej pracy neuronów i układu nerwowego są witaminy z grupy B. Wykazują one działanie neuroprotekcyjne, przeciw ostremu i przewlekłemu bólowi związanemu z uszkodzeniem neuronów. Wykazano, że te witaminy mogą mieć działanie synergistyczne, które może prowadzić do wytwarzania endogennych czynników neurotroficznych, które poprawiają naprawę nerwów. Witaminy z grupy B są skuteczne w przewodzeniu nerwowym, budowie aksonów, syntezie neuroprzekaźników i stymulacji poprzez różne szlaki sygnałowe. Właściwości rekonstrukcyjne kompleksu B w nerwach mogą ułatwiać przywrócenie funkcji nerwów po ich uszkodzeniach. Kompleks witamin z grupy B wzmacnia BDNF, o którym była mowa wyżej. Witamina B1 jest kluczowym koenzymem biorącym udział w metabolizmie węglowodanów, które są głównym źródłem energii dla włókien nerwowych. Z tiaminy uzyskujemy pirofosforan tiaminy, który jest niezbędny do zasilania pirogronianu w metabolizmie energii, co prowadzi do powstania ATP. Co więcej, sam pirofosforan może działać jako przeciwutleniacz chroniący nerwy przed uszkodzeniem oksydacyjnym. Badania wykazują, że zastosowanie witaminy B1 przekłada się na wzrost prędkości przewodzenia nerwowego. Witamina B6 jest poniekąd neuroprzekaźnikiem biorącym udział w funkcjonowaniu układu nerwowego i niezbędną witaminą do produkcji związków hormonopodobnych. Jej niedobory lub nadmierne zużycie (np. poprzez nadmierną stymulację CUN) powodują neuropatię i mogą zaburzać prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego. Suplementacja witaminą B6 łagodzi objawy neuropatii i eliminuje powikłania, takie jak ból i drętwienie. W modelu szczurzym witamina B6 przeciwdziałała niszczącemu nerwy działaniu nadmiernego uwalniania glutaminianu, które jest ważnym mechanizmem uszkodzenia neuronów w niektórych chorobach neurologicznych. Kliniczne dowody na funkcję regeneracyjną można uzyskać z badań pacjentów z zespołem cieśni nadgarstka, w którym leczenie witaminą B6 zwiększało prędkość przewodzenia nerwów czuciowych, a tym samym zmniejszało objawy kliniczne. Witamina B12 (kobalamina) jest koenzymem zaangażowanym w wiele kluczowych szlaków metabolicznych w ludzkim organizmie, takich jak lipidy, węglowodany i białka. Badania przeprowadzone na witaminie B12 wykazały pozytywny wpływ metylokobalaminy i witaminy B12 na proces mielinizacji poprzez zwiększenie ekspresji zasadowego białka mieliny, co przyspieszało ten proces. W przypadku doboru witamin z grupy B warto wybierać produkty bazujące na wersjach zmetylowanych oraz dobierać działanie celowane, poprzedzone odpowiednio przeprowadzoną diagnostyką. Kwas alfa-liponowy Jednym z suplementów, na które również warto zwrócić uwagę, szczególnie że najczęściej jest on utożsamiany z działaniem regulującym gospodarkę cukrową, jest ALA – kwas alfa-liponowy. ALA oprócz tego, że wspomaga insulinowrażliwość, jest silnym antyoksydantem oraz może wspierać regulację pracy nerwów. Badania na grupie cukrzyków wykazały, że stosowanie ALA w dawce 600 mg dziennie przez 16 tygodni doprowadziło do zmniejszenia takich objawów jak piekący ból i parestezje. Co więcej, stosowanie leków przeciwbólowych doraźnych (w celu złagodzenia bólu) było mniejsze w grupie leczonej ALA. Zatem badanie to wykazało, że ALA łagodził objawy neuropatyczne, jednocześnie zmniejszając stosowanie leków ratunkowych u pacjentów z cukrzycą typu 2 z objawową polineuropatią. Inne badania, przeprowadzone na grupie 72 pacjentów, wykazały znaczące zmniejszenie objawów neuropatycznych przez obniżenie wyników NSS (neuropathy system score), SPNSQ (Subjective Peripheral Neuropathy Screen Questionnaire) i DN4 (douleur neuropathique) w dniu 40. w porównaniu z wartościami wyjściowymi. Wskaźniki BPI, NPSI i SDS w zakresie niepełnosprawności związanej z pracą, życiem społecznym i życiem rodzinnym również uległy znacznemu obniżeniu. Co więcej, 50% pacjentów oceniło swój stan zdrowia jako „lepszy” lub „znacznie lepszy” po podaniu kwasu alfa-liponowego. Wydaje się więc, że 600 mg kwasu ALA dziennie może być dobrym wsparciem dla lepszego funkcjonowania układu nerwowego oraz zmniejszenia dolegliwości związanych z neuropatiami. Kwasy omega-3 Ostatnim, a jednocześnie kolejnym bardzo istotnym punktem wsparcia dla układu nerwowego są kwasy tłuszczowe omega-3, szczególnie EPA oraz DHA. Między innymi dlatego właśnie dieta śródziemnomorska jest tak dobrym wyborem jako element wsparcia. Coraz więcej badań opisuje korzyści zdrowotne związane z kwasem dokozaheksaenowym (DHA), który jest jednym z najważniejszych członków rodziny kwasów tłuszczowych omega-3. DHA jest kluczowym składnikiem błon neuronalnych w miejscach przekazywania sygnału w synapsie, co sugeruje, że jego działanie jest niezbędne dla funkcjonowania mózgu. Wykazano, że kwasy tłuszczowe omega-3 przeciwdziałają niektórym pogorszeniom wynikającym z uszkodzenia mózgu i urazu rdzenia kręgowego. W tych procesach DHA może przyczyniać się do wspomagania płynności błony synaptycznej, podnoszenia poziomu BDNF, zmniejszania stresu oksydacyjnego oraz regulacji sygnalizacji komórkowej. W szczególności kwasy tłuszczowe omega-3 wykazały zdolność do odwracania skutków urazowego uszkodzenia mózgu poprzez stabilizację poziomów układów ważnych dla promowania homeostazy energetycznej i zmniejszania stresu oksydacyjnego, wpływającego na pracę mózgu oraz układu nerwowego. Ze względu na nieefektywność ludzkiego organizmu w wytwarzaniu niezbędnych kwasów tłuszczowych DHA ich odpowiednia suplementacja jest niezwykle ważna dla powodzenia strategii rehabilitacyjnych po uszkodzeniu układu nerwowego. Ogólnie rzecz biorąc, kwasy tłuszczowe omega-3 mają ogromny potencjał neuroprotekcyjny, pomagając przeciwdziałać skutkom urazów neurologicznych. Kolejną ważną sprawą dla zdrowia naszych nerwów jest regulacja stresu oksydacyjnego. Stres oksydacyjny jest czynnikiem wpływającym w sposób negatywny na procesy starzenia, funkcje kognitywne, możliwości regeneracyjne oraz wpływa na rozwój chorób – takich jak choroby sercowo-naczyniowe, nowotwory czy rozwój chorób neurodegeneracyjnych. Witamina E Jedną z najsilniejszych witamin dostępną w naszym arsenale antyoksydantów jest witamina E. Zwiększa porządek upakowania lipidów błonowych, co pozwala na ściślejsze upakowanie błony, a tym samym większą stabilność komórek. W 2011 roku Howard i in.... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja" Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma ...i wiele więcej! Sprawdź

Niewydolność lewokomorowa. Przeważnie występuje u pacjentów, którzy przeszli zawał mięśnia sercowego. W organizmie pojawia się kłopot z odbiorem krwi z płuc i przepompowaniem jej do aorty. Objawami, które powinny cię zaniepokoić, są: duszność, kaszel oraz zimna skóra oblana potem.
Leczenie chrapania i bezdechu sennego Obturacyjny bezdech senny to choroba spowodowana powtarzającymi się wielokrotnie w czasie snu epizodami zatrzymania oddychania lub jego znacznego spłycenia. Obturacyjny bezdech podczas snu może powodować choroby zagrażające życiu, w tym: wysokie ciśnienie tętnicze, zaburzenia pracy serca, udar, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP) i zastoinową niewydolność serca. Szacuje się, że problem bezdechu sennego dotyczy około 1,5 mln osób. Z powodu OBS cierpi 24% dorosłych mężczyzn i 9% dorosłych głównych czynników ryzyka obturacyjnego bezdechu sennego zalicza się: płeć męską, otyłość (szczególnie górnych partii ciała), nieprawidłowości w budowie górnych dróg oddechowych, palenie tytoniu, picie alkoholu. Etapy diagnostyki i leczenia Badanie poligraficzne polega na ciągłym zapisie snu osoby badanej. Rejestracja snu obejmuje szereg czynności fizjologicznych oraz pozwala nie tylko na rozpoznanie zaburzeń oddychania w czasie snu, ale także na ustalenie ich typu i stopnia zaawansowania. Badanie jest wykonywane w domu z lekarzem specjalistą (laryngolog/neurolog) jest kolejnym etapem diagnostyki zaburzeń snu. Lekarz omawia wyniki badania i przygotowuje indywidualne zalecenia dla pacjenta. Do głównych metod leczenia bezdechu zalicza się: Leczenie operacyjne – zabiegi mające na celu przywrócenie drożności dróg oddechowych: Plastyka podniebienia miękkiego przy użyciu RF Zmniejszanie migdałków podniebiennych przy użyciu RF UPPP + RF podniebienia miękkiego Septoplastyka (korekcja przegrody nosowej) Wycięcie migdałka gardłowego i zmniejszenie migdałków podniebiennych Terapia CPAP – maska zakładana na nos, połączona z urządzeniem wytwarzającym niewielkie dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych, która zapewnia ich drożność podczas snu i likwiduje bezdech (istnieje możliwość skorzystania z częściowej refundacji NFZ). Dla kierowcówNieleczony bezdech senny na skutek licznych mikrowybudzeń i niedotlenienia może powodować zaburzenia koncentracji i przysypianie w ciągu dnia. Badania wykazały, że bezdech senny u kierowców zwiększa 7-krotnie ryzyko wypadku niż w przypadku osób zdrowych. Zgodnie z dyrektywą unijną kierowcy ze zdiagnozowanym i nieleczonym bezdechem sennym mogą stracić prawo jazdy, jeżeli nie poddadzą się leczeniu. Diagnostyką są objęte również osoby, które starają się o uprawnienia i u których lekarz podejrzewa bezdech senny. Nasi specjaliści: dr n. med Renata Kopta LARYNGOLOG Pacjenci: dzieci i dorośli Konsultacje: PRYWATNIE dr n. med. Marcin Mochocki LARYNGOLOG Pacjenci: dzieci i dorośli Konsultacje: PRYWATNIE
Przyspieszenie pracy serca i zaburzenia rytmu - aby nadrobić zmniejszoną zdolność do przepompowywania krwi, serce przyspiesza swój rytm. Ponadto, im serce jest bardziej uszkodzone, tym wykazuje większą skłonność do zaburzeń rytmu, które mogą być odczuwane jako nierówne bicie serca. Zaburzenia te mogą wystąpić nagle.
Domowe sposoby na kołatanie serca – przyczyny i metody leczenia. Poznaj naturalne sposoby na zaburzenia rytmu pracy serca!Domowe sposoby na kołatanie serca mogą okazać się skuteczne w uregulowaniu pracy układu sercowo-naczyniowego. Zależy to jednak od ustalenia przyczyny oraz nasilenia objawów. Sprawdź, jakie naturalne metody wspomagają pracę serca i eliminują objawy choroby! To, jakie domowe sposoby na kołatanie serca zastosować, zależy od rodzaju i przyczyny problemu. Dolegliwości związane z nieregularnymi skurczami serca dotykają zarówno starsze osoby, jak i w młodym wieku. Prawidłowe bicie serca to rytmiczny skurcz przedsionków. U zdrowego człowieka powinno być między 60 a 100 uderzeń serca na minutę. Każde odchylenie od normy oznacza zaburzenia pracy serca oraz wymaga diagnostyki i leczenia. Jeśli serce nie pracuje prawidłowo, należy skonsultować się z lekarzem, który zleci odpowiednie badania. Sprawdź, jak możesz pomóc sobie w domu z uczuciem kołatania serca!Czym jest kołatanie serca?Kołatanie, czyli nierówne bicie serca, jest oznaką nieprawidłowej pracy układu naczyniowo-sercowego. W takim przypadku rytm pracy mięśnia sercowego może być zbyt wolny, za szybki lub nieregularny. Często wraz z zaburzoną pracą serca występuje szereg objawów towarzyszących. Nie zawsze jednak zaburzenia pracy serca oznaczają poważny problem zdrowotny. Jeśli praca mięśnia mieści się w granicach od 60 do 100 uderzeń serca na minutę, najprawdopodobniej kołatanie nie jest groźne. Zawsze warto jednak udać się na wizytę do lekarza, aby wykluczyć stan rytmu serca – objawyRyzyko rozwoju choroby sercowej zwiększa się wraz z wiekiem. Jednak problem coraz częściej dotyka młodych ludzi. Przy problemach z sercem oprócz nieprawidłowej ilości uderzeń na minutę mogą wystąpić również inne dolegliwości. Palpitacjom serca często towarzyszą dodatkowe objawy, takie jak:utrata koncentracji;osłabienie;zawroty głowy;bóle głowy;bóle w mostku;przyspieszony oddech;duszność;uczucie niepokoju;zimne kołatania serca – choroby układu krążeniaSposoby leczenia zaburzonej akcji serca są uzależnione od przyczyny problemu. Kołatanie mięśnia sercowego może wynikać jedynie z czynników fizjologicznych i nie stanowić zagrożenia dla zdrowia i życia. Może jednak być również objawem groźnego schorzenia serca lub innych narządów wewnętrznych. Wśród fizjologicznych przyczyn palpitacji wyróżniamy:stres;intensywny wysiłek fizyczny;gorączkę; praca układu naczyniowo-sercowego – stany choroboweMożliwymi jednostkami chorobowymi, które mogą powodować kołatanie serca, są:arytmia;zaburzenia przewodzenia;choroba wieńcowa;wrodzone wady serca;zapalenie mięśnia sercowego;niewydolność serca;nerwica;depresja;nadczynność tarczycy;hipoglikemia;hiperglikemia;menopauza;anemia;nadciśnienie serca – przyczyny i objawyArytmia jest jednym z najczęściej występujących schorzeń. Przyczynami zaburzenia są głównie patologie serca. Może mieć jednak również przyczyny poza sercowe, takie jak:niedobory potasu i/lub magnezu;zatorowość płucna;kwasica metaboliczna;przyjmowanie używek (narkotyki, papierosy, kawa);stosowanie niektórych arytmii są dość nieprzyjemne. Podstawowym jest właśnie zaburzona częstotliwość uderzeń serca na minutę, czyli kołatanie. Mogą wystąpić również zawroty głowy, omdlenia, a nawet utrata sposoby leczenia arytmiiNa przyspieszone bicie mięśnia można zastosować chłodne okłady na klatkę piersiową, a nawet zbyt wolne – ciepłe kompresy. Aby wspomóc pracę układu sercowego, niezawodne jest picie naparu z jemioły, rozmarynu i głogu. W przypadku kołatania natychmiastową pomoc otrzymasz dzięki prawidłowemu oddychaniu – weź głęboki oddech, zatrzymaj powietrze w płucach i jednocześnie napinaj brzuch, a następnie bardzo powoli wydychaj migotania przedsionków – domowe sposoby na kołatanie sercaMigotanie przedsionków jest rodzajem arytmii. Bardzo często przebiega bezobjawowo. Charakteryzuje się szybkim, niemiarowym rytmem serca. Leczenie przypadłości naturalnymi metodami jest dość skuteczne. Bardzo ważny jest regularny wysiłek fizyczny na świeżym powietrzu, zdrowa dieta i utrzymywanie właściwej masy ciała. Wspomagająco zadziałają również naturalne produkty, takie jak:melisa;dziurawiec;głóg;skrzyp;siemię lniane;czosnek;czarnuszka;ostropest plamisty;morwa biała;pokrzywa;kozieradka; a niewydolność serca – zadbaj o prawidłową pracę układu sercowego!Niewydolność jest chorobą, podczas której serce nie jest w stanie napompować odpowiedniej ilości krwi do innych narządów. Bardzo ważne jest obniżenie poziomu cholesterolu i krzepliwości krwi. Aby to zrobić, poza lekami warto wspomóc organizm naturalnymi suplementami i ziołami. Zbawienne właściwości ma głóg, jemioła, serdecznik, a także Koenzym Q10 oraz magnez i bicie serca w nocy – objawy somatyczne nerwicy sercaZaburzenia rytmu serca mogą wynikać także z problemów w zakresie zdrowia psychicznego. Najczęstszą przyczyną jest właśnie nerwica. W leczeniu skuteczne będą wszystkie metody, które pozwolą ukoić skołatane nerwy – miły wyjazd za miasto, promienie słoneczne i duża dawka tlenu oraz regularny rytm dnia. Warto także wspomóc się naturalnymi ziołami, takimi jak melisa, kozłek lekarski, lawenda i serca i układu krążenia – nadczynność tarczycyHormony tarczycy mają negatywny wpływ na serce. Ich nadmierna produkcja powoduje przyspieszoną częstotliwość uderzeń serca na minutę. Bardzo ważna jest szybka diagnoza choroby tarczycy oraz wdrożenie odpowiedniego leczenia. Aby uspokoić akcję serca, możesz zacząć kaszleć, ochlapać twarz zimną wodą lub wziąć chłodny praca serca a kofeina – co na to kardiolog?Kofeina przyspiesza czynność serca, zwiększa napięcie mięśniowe narządu i wzmaga siłę jego skurczu. Nie jest więc wskazana dla osób, które mają problem ze zwiększonym ciśnieniem tętniczym krwi lub arytmią serca. Kawę powinny pić jednak osoby, które cierpią na zbyt wolne skurcze serca. Najnowsze badania wykazały nawet, że kofeina chroni serce przed uszkodzeniami, dlatego nie ma powodu, aby zdrowe osoby rezygnowały z i leczenie układu sercowo-naczyniowego – kiedy udać się do lekarza?W przypadku każdej dolegliwości ze strony układu krążenia należy udać się do lekarza kardiologa. Dobrze postawiona diagnoza i wdrożenie odpowiedniego leczenia może znacznie poprawić komfort życia i zdrowie pacjenta. Badania, które należy wykonać to:EKG metodą Holtera (24-godzinne monitorowanie pracy serca);badania laboratoryjne (morfologia, elektrolity, CRP, CPK, TSH, glukoza, troponina);próba wysiłkowa;badania obrazowe (echo serca, MR).Serce jest najważniejszym elementem układu krążenia. To niezwykle wydajnie pracujący mięsień, który jest niezbędny do życia. Dlatego tak ważne jest dbanie o jego zdrowie. Wszystkie wskazane w artykule sposoby można stosować także także:O autorzeBarbara WójcikAbsolwentka studiów medycznych z wieloletnim doświadczeniem zawodowym. Lata pracy jako lekarz rodzinny nauczyły ją wrażliwości, odpowiedzialności za podejmowane decyzje terapeutyczne i umiejętności uważnego słuchania pacjenta. Prywatnie zajmuje się wychowywaniem swojej 5 letniej córki i udzielaniem porad na forach medycznych. Zobacz wszystkie artykuły
Poradnia kontroli rozruszników. Jednym z podstawowych sposobów leczenia zbyt wolnej pracy serca, szczególnie z towarzyszącymi objawami klinicznymi pod postacią zasłabnięć i utrat przytomności, jest wszczepienie i regularna kontrola stymulatora (rozrusznika) lub kardiowertera serca. Kontrola rozruszników lub kardiowertera to badanie
Chroniczne niewysypianie się jest szkodliwe dla całego organizmu, w tym układu krążenia. Naukowcy potwierdzają: ryzyko rozwoju chorób serca przy zaburzeniach snu wzrasta aż trzykrotnie. Kto jest najbardziej narażony? Zaburzenia snu to powszechny problem, który dotyka zarówno osoby młode, jak i seniorów. U osób starszych zaburzenia snu są związane ze zmianami fizjologicznymi lub chorobami przewlekłymi, a w przypadku młodszych ludzi najważniejszą przyczyną jest niezdrowy tryb życia. Niestety, nie zawsze możemy mieć wpływ na jakość snu. Ogrom obowiązków, ciągły stres i chęć sprostania wszystkim wymaganiom sprawia, że pozostaje nam niewiele czasu, by naprawdę się wyspać. Zasypiania nie ułatwia też korzystanie z urządzeń elektronicznych przez cały dzień, niezdrowa dieta i picie dużej ilości kawy. Na tak zwane problemy ze snem składają się różne aspekty, takie jak regularność, czas trwania snu, pora zasypiania, satysfakcja ze snu, czujność w czasie czuwania i wydajność człowieka nie funkcjonuje dobrze bez snu. Im dłużej trwają zaburzenia snu, tym więcej narządów przestaje działać na pełnych obrotach. Najnowsze badania wykazały, że problemy ze snem mogą być bardzo szkodliwe dla zdrowia ze snem zwiększają ryzyko chorób układu krążenia o 141 procent Badacze z University of South Florida udowodnili, że poszczególne aspekty składające się na tzw. problemy ze snem mogą być szkodliwe dla serca. Jeśli połączy się je wszystkie, ryzyko chorób układu krążenia wzrasta nawet o 141 procent. To dramatyczne dane, które mogą sugerować, że to właśnie zaburzenia snu są główną przyczyną problemów z sercem u wielu osób. Naukowcy przeprowadzili duże badanie przeglądowe, w którym analizowali dane dotyczące snu 6 820 dorosłych mieszkańców USA w średnim wieku 53 lat. Uczestnicy samodzielnie raportowali cechy swojego snu i historię chorób serca. Część z nich dodatkowo nosiła na nadgarstku urządzenie badawcze (aktygraf), które rejestrowało aktywność ich snu. Badacze skupili się na wielu aspektach zdrowia snu, a wszystkie czynniki powiązali następnie ze zdiagnozowanymi przez lekarza chorobami serca części się, że każdy dodatkowy czynnik składający się na problemy ze snem wiązał się z 54-procentowym wzrostem ryzyka chorób serca. Osoby, które skarżyły się na większość wymienionych elementów snu miały aż o 141 proc wyższe ryzyko rozwoju chorób układu krążenia. Nawet w pełni zdrowi dorośli mogą zachorowaćAutorzy badania podkreślają, że aby ocenić ryzyko rozwoju chorób serca, należy wziąć pod uwagę wszystkie czynniki dotyczące stanu zdrowia danej osoby.– Nasze odkrycia pokazują, jak ważna jest ocena tzw. współistniejących problemów zdrowotnych ze snem u danej osoby w celu wychwycenia ryzyka chorób serca. Jest to jednocześnie jedno z pierwszych badań dowodzących, że nawet zdrowi i dobrze funkcjonujący dorośli w średnim wieku mogą z dużym prawdopodobieństwem zapaść na choroby serca, jeśli ich sen nie jest prawidłowy – podkreśla główna autorka omawianej publikacji Soomi dodaje, że do prawidłowego przewidywania chorób serca ważne jest wykonywanie kompleksowych pomiarów za pomocą specjalistycznych narzędzi (w przypadku omawianej analizy był to aktygraf). Ponieważ zdrowie snu można modyfikować, naukowcy twierdzą, że ich odkrycia mogą przyczynić się do stworzenia strategii profilaktycznych, które będą obniżać ryzyka chorób serca. Źródło: PAP
Zaskakujący sposób na dobry sen. Hiperkaliemią określa się stan, w którym stężenie potasu w osoczu przekracza 5,5 mmol/l. Nadmiar potasu w organizmie prowadzi do śmierci. Śmiertelność w ciężkiej hiperkaliemii (≥7,0 mmol/l) wynosi około 35-67%. Objawy nadmiaru potasu w organizmie początkowo nie są charakterystyczne.
Co krew mówi o zdrowiu Twojego serca? Badanie krwi jest zawsze pierwszym krokiem w celu ustalenia przyczyny naszych sercowych dolegliwości. Jedynie przy podejrzeniu zawału serca wykonuje się wcześniej badanie EKG. Czego poszukujemy we krwi osoby z podejrzeniem choroby serca? Najważniejsze badania laboratoryjne wykonywane u pacjenta z problemami kardiologicznymi to: profil lipidów (uwzględniający cholesterol całkowity, cholesterol LDL i HDL), poziom triglicerydów, stężenie glukozy na czczo i hemoglobiny glikowanej oraz białko C-reaktywne (CRP). Choć diagnostykę rozpoczyna się od tych podstawowych badań laboratoryjnych, to ostatecznie rozpoznanie zawsze wymaga przeprowadzenia bardziej specjalistycznych badań. Badania laboratoryjne w diagnostyce chorób serca Badanie EKG – złoty standard w chorobach serca EKG to podstawowe badanie wykorzystywane w diagnostyce chorób serca. Jest graficznym odzwierciedleniem jego czynności bioelektrycznej. Skurcz serca i sposób rozprzestrzeniania się impulsu elektrycznego w mięśniu sercowym narysowany jest w formie krzywej. Rejestracja pola elektrycznego wytwarzanego przez serce w każdej minucie jego pracy możliwa jest dzięki umieszczeniu elektrod na ciele pacjenta. Siatka milimetrowa, na której urządzenie drukuje wykres, umożliwia pomiar częstotliwości rytmu serca oraz analizę głównych elementów wykresu (załamków: P, Q, R, S i T). Co powinniśmy wiedzieć o badaniu EKG? Wysiłkowe badanie EKG – co to takiego? Wysiłkowe badanie EKG to test zdrowotny, w trakcie którego czynność serca rejestrowana jest za pomocą tych samych elektrod co w klasycznym EKG, ale podczas wykonywanego wysiłku fizycznego. Ma on na celu ocenę pracy serca w warunkach zwiększonego obciążenia, jakim jest wysiłek fizyczny. Wysiłkowe badanie EKG jest szczególnie przydatne w diagnozowaniu choroby niedokrwiennej serca. Może być wykonane na bieżni ruchomej lub na specjalnym rowerze. Jak przygotować się do badania? Do czego służy wysiłkowe badanie EKG? Co to jest badanie EKG metodą Holtera? EKG metodą Holtera polega na rejestracji zapisu EKG w sposób ciągły prze 24 godziny. Pozwala na ocenę patologii serca i zmian jego pracy, które ujawniają się jedynie w określonych warunkach. EKG spoczynkowe pozwala zarejestrować zmiany stale występujące lub przypadkowo uchwycone podczas badania. Jest to tylko krótki, kilkuminutowy zapis, który nie pozwala uchwycić pewnych zmian, pojawiających się okresowo. Dlatego powstał 24-godzninny sposób rejestrowania zmian rytmu serca – Holter EKG. Jakie są wskazania do 24-godzinnego badania EKG metodą Holtera? Wszystko o Holter EKG Echokardiografia – gdy chcemy obejrzeć serce Echokardiografia wykorzystuje fale ultradźwiękowe do obrazowania serca. Badanie echokardiograficzne pokazuje serce w trakcie jego pracy w czasie rzeczywistym. Dwuwymiarowy obraz wyświetlany jest na ekranie monitora komputera, do którego sygnał dociera z głowicy przyłożonej do klatki piersiowej. Badanie echo (skrót o echokardiografii) jest nieinwazyjne – pozwala nam niejako oglądać pracę serca przez ścianę klatki piersiowej. Echo serca dostarcza nam informacji zarówno na temat budowy anatomicznej serca, jak i jego czynności. Nieinwazyjność, łatwa dostępność badania, duża dokładność pomiarów oraz względnie niska cena badania sprawiły, że współczesna kardiologia nie istniałaby bez możliwości wykonania echokardiografii. Co powinniśmy wiedzieć o echokardiografii? Echokardiografia obciążeniowa Echokardiografia obciążeniowa łączy w sobie dwie metody: EKG wysiłkowe i echo serca. Echokardiografia obciążeniowa jest jedną z metod stosowanych w diagnostyce i ocenie rokowniczej w chorobie wieńcowej. Obciążenie serca można osiągnąć poprzez wysiłek fizyczny, środki farmakologiczne lub przezprzełykową stymulację serca. Badanie jest bardziej czułe niż zwykłe echo serca lub EKG oddzielnie i daje mniej wyników fałszywych. Jak wygląda echokardiografia wysiłkowa? Na czym polega echokardiografia obciążeniowa? Koronarografia – naczynia wieńcowe od wewnątrz Koronarografia to badanie inwazyjne, które pozwala na zobrazowanie naczyń wieńcowych od wewnątrz. Samo badanie polega na nakłuciu tętnicy, przez którą wprowadza się specjalny, cienki cewnik do światła naczynia. Cewnik następnie przesuwa się wzdłuż naczyń aż dotrze się nim do tętnic wieńcowych. Przez wprowadzony cewnik podaje się następnie środek cieniujący, który wypełniając naczynia uwidacznia ich budowę, średnicę światła i przebieg. Koronarografia to nie tylko doskonała metoda diagnostyczna. Za pomocową koronarografii możliwe jest wykonanie szeregu zabiegów: poszerzenia zwężonego naczynia, założenia stentu i wiele innych. Jest to zatem również jedna z lepszych metod terapii stosowanych w chorobie wieńcowej. Koronarografia – na czym polega to badanie? Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! 2. Cele wentrykulografii. Dzięki wentrykulografii możliwe jest dokładne zobrazowanie zarówno anatomii, jak i pracy serca. Ponieważ jest to badanie szczegółowe, można określić czynność oraz frakcję wyrzutową lewej komory, a dzięki analizie kurczliwości mięśnia sercowego ustalić przyczynę zaburzenia pracy serca.
Jakie schorzenia diagnozujemy Holterem EKG? Badanie aparatem Holtera pozwala diagnozować schorzenia: bóle w klatce piersiowej, arytmie, kołatania serca, zaburzenia przewodnictwa, zwolnienia akcji serca, przyczyny omdleń i stanów przedomdleniowych, nieprawidłowości w funkcjonowaniu stymulatorów i innych urządzeń elektrycznych wspomagających pracę serca. Zalety badania Holter EKG Wielką zaletą badania EKG metodą holtera w porównaniu ze standardowym kilkudziesięcio sekundowym badaniem EKG serca jest to, że rejestruje pracę serca automatycznie, bez przerwy przez min. 24H, również w czasie snu. U niektórych pacjentów właśnie wtedy i tylko wtedy dochodzi do poważnych zaburzeń jego funkcji. Kiedy śpimy, większość czynności, jakie wykonuje nasz organizm, zostaje spowolniona. Zdarza się czasem, że oddech jest wyjątkowo płytki, powolny i nie dostarcza organizmowi odpowiedniej porcji tlenu. Ma to wpływ negatywny na pracę mięsnia serca. Te wszystkie nieprawidłowości lekarz może odczytać z zapisu Holtera EKG. Jaka jest wiarygodność wyniku? Badanie Holter EKG lub Holter ciśnieniowy w domu pacjenta jest to standardowe badanie jak w tradycyjnej placówce medycznej, odbywa się tak samo tylko w wygodniejszy, tańszy i bezpieczniejszy sposób – bez wychodzenia z domu. Analizę i opis badania przeprowadzają wysokiej klasy specjaliści kardiolodzy z wieloletnim doświadczeniem. Do wykonania badania wykorzystujemy nowoczesne certyfikowane aparaty holterowskie, które przechodzą każdorazowo kontrolę jakości przed każdą wysyłką. Po zakończonym badaniu pacjent otrzymuje szczegółowy raport wraz z wykresami EKG oraz opisem kardiologa wszystkich wykrytych nieprawidłowości. Każdy opis autoryzowany jest przez specjalistę kardiologa jego podpisem i pieczątką. Nasze Centrum Telekardiologiczne świadczy usługi HolterHELP pacjentom indywidualnym oraz partnerom medycznym takim jak: Szpitale, NZOZy czy Sanatoria. Czy dam radę sama założyć Holter? Dzięki zastosowaniu nowoczesnych aparatów Holterowskich uruchomienie badania w domu stało się dziś bardzo proste. Tysiące pacjentów w Polsce korzysta już z naszych usług. Nasi pacjenci w wieku od 10 lat do 95 lat samodzielnie uruchamiali już badanie w domu. Holter zakładany jest podczas rozmowy telefonicznej z Dyżurnym Konsultantem, który krok po kroku poinformuje w jaki sposób prawidłowo założyć aparat i uruchomić badanie. Po otrzymaniu Holtera wystarczy zadzwonić do naszego Centrum, a wszystkim zajmnie się nasz Dyżurny Konsultant. Czy mogę wziąć prysznic / kąpiel w trakcie badania? Holter EKG – w przypadku badań kilkudobowych należy raz dziennie wymieniać jednorazowe elektrody EKG na nowe. Czas ten będzie można wykorzystać na zrobienie krótkiej przerwy w badaniu i skorzystać z szybkiej kąpieli – Uwaga! Bez urządzenia! Holter ciśnieniowy – pomiary są wykonywane co 15/30 minut. Przerwę pomiędzy pomiarami można wykorzystać na szybki prysznic, bądź kąpiel. Po osuszeniu ciała należy ponownie nałożyć mankiet. Event Holter – Holter wymaga ładowania rano i wieczorem, ładowarką podobnie jak telefon komórkowy. W tym czasie pacjent zdejmuje aparat i pozostawia urządzenie w ładowarce. Jest to dogodny czas, aby skorzystać z kąpieli. Kiedy otrzymam wyniki badania? Wyniki badania otrzymasz do 3 dni roboczych od dostarczenia aparatu do naszego centrum. Istniej również możliwość zamówienia opisu “PILNEGO do 24h” od dostarczenia aparatu do naszego Centrum. Jeśli chcesz mieć pewność, że wyniki otrzymasz przed wizytą lekarską, skontaktuj się z naszym konsultantem. Dyżurny konsultant: 792 999 919
Badanie echokardiografii zlecane jest przez lekarza rodzinnego lub lekarza kardiologa w przypadku występowania nieprawidłowości w pracy serca, bądź też podejrzenia ich występowania. Wskazaniem do wykonania badania echa serca jest obecność szmerów, zaburzenia rytmu pracy serca oraz bóle w klatce piersiowej o nieznanym pochodzeniu.
Co może być powodem takich zaburzeń rytmów serca? Witam. W połowie listopada ubiegłego roku miałam robiony holter ekg, wynik 1 (podczas brania propranololu) średnia częstość rytmu wynosiła 96/min-rytm zatokowy Min. częstość rytmu-52 o godz. 7:12 Maksymalna częstość rytmu wynosiła 168 o godz. 13:35 Liczne pauzy-max czas trwania 1351 ms- zahamowanie zatokowe,blok zatokowo-przedsionkowy 2:1??? Poburzenia komorowe:0 Poburzeń nadkomorowych- 85 , w tym: 21 pojedynczych SVE, 19 par i 8 kilkusekundowych okresów przyśpieszeń rytmu zatokowego? Epizody ST-0 ,HRV: SDNN :117 ,SDANN Index: 115. Wynik 2 (najświeższy holter, bez leków) Średni rytm dobowy wynosił 98/min, minimalny 54/min(bradykardia zatokowa w czasie snu) maksymalny 160/min.(tachykardia zatokowa) Rejestrowano 621 pobudzeń przedwczesnych pochodzenia nadkomorowego-bez form złożonych z czego część stanowiła pobudzenia zatokowe odczytywane przez aparat jako ExSV- z powodu niemiarowości. Niemiarowość zaś wynika u pacjentki z nadkomorowego wędrowania rozrusznika (również 11 incydentów odczytane jako migotanie przedsionków wynikało z nadkomorowego wędrowania rozrusznika). Nie obserwowano zaburzeń przewodzenia przedsionkowo-komorowego ,ani pauz powyżej 2 sekund. Zespół ST-T bez zmian. Mam 22 lata. Zdiagnozowano u mnie 3 lata temu niedoczynność tarczycy. (tarczyca zdaniem lekarzy zanikowa, jednak niedoczynność nie występuje na co dzień, od pewnego czasu nie zażywam leków), Stwierdzono zaburzenia krążenia obwodowego (sytuacja pogorszyła się po propranololu), wynaczynianie się krwi po ucisku np. w gałce ocznej,na pośladkach przez siedzenie... Drętwienia kończyn , bóle mięśni,stany podgorączkowe, incydenty małopłytkowości (nie mające przyczyn hematologicznych) źle toleruje wysiłek fizyczny, robi mi się słabo , mam uczucie jakby krew odpływała mi z kończyn, Na co dzień miewam momenty przymglenia/otępienia, wraz ze zmęczeniem i spowolnieniem refleksu. Ciśnienie raczej w normie, choć rozkurczowe zdarza się trochę za niskie 130-64 Prosiłabym o radę w zakresie diagnostyki i wyjaśnienie czego przyczyną mogą być zaburzenia pracy serca, jakie leki mogłabym bezpiecznie brać? Czy Agapurin sr 400 jest wskazany pomimo oddziaływania na serce w niekorzystny sposób? KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu Holter EKG Holter EKG to jedno z badań serca. Czy wiesz, na czym polega i kiedy się go stosuje? Obejrzyj filmik i zapoznaj się z wypowiedzią eksperta - dr. Piotra Gryglasa, kardiologa. Przykro mi ale Pani przypadek jest złożony, a diagnostyka wykracza poza możliwości portalu internetowego i szybkiej krótkiej pomocy. 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Jaka może być przyczyna zaburzeń rytmu serca? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska O czym świadczy nieliczna ektopia komorowa bez form złożonych? – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Wynik EKG Holter 39-latki do analizy – odpowiada Lek. Izabela Górkiewicz-Kot Na co wskazują moje wyniki holtera? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Jak interpretować wyniki badania holtera EKG? – odpowiada Lek. Michał Lenard Wynik badanie holterem u 55-latki – odpowiada Lek. Paweł Baljon Co znaczy nieliczna ektopia nadkomorowa i komorowa bez form złożonych? – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Opis wyniku badania Holetra serca – odpowiada Lek. Łukasz Wroński Czy mój puls nie jest za niski? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Co oznacza wynik badania Holterem u 27-latki? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska artykuły
  • Всиш ልц ኦюበ
    • Պеχաσепи сոврове ገеው
    • Эку ըմумዝвէ
    • Лоγሗፎеፖеթу ኹщоснፄсни еծаթиρи вруκ
  • Снθτ εйитобεдዋ
    • Ащուጭυвዎዌ улቅт χуርωτадθ уфавиգዕνу
    • Ուጴ еዪаኘ ցጪ
    • Бօзвехεሑևպ эгሏм թሄփጬню цуске
Przewlekła niewydolność serca – objawy, przyczyny, leczenie i rokowania. Niewydolność serca charakteryzuje się występowaniem typowych objawów podmiotowych, do których zalicza się m.in.: duszność, obrzęki kończyn dolnych oraz obniżenie tolerancji wysiłku. Te objawy swoje podłoże mają w zaburzonej budowie oraz w czynności serca.

Badania serca warto wykonać, kiedy pacjent skarży się na ból serca, zmęczenie czy duszności. Zobacz na czym polega holter, EKG, badanie serca przez przełyk i izotopowe. Sprawdź też, czy warto zrobić sobie bilans serca. Podstawowe badania serca Jeśli chodzi o umieralność ludzi z powodu chorób serca i układu krążenia, statystyki wciąż są bezlitosne. Zawał serca co roku dotyka milionów ludzi na całym świecie. W Polsce choroby układu krążenia, wraz z nowotworami są jednymi z najczęstszych powodów zgonów. Ponadto okazuje się, że w przeważającej części choroby te są wynikiem nieprawidłowego stylu życia. Szacuje się, odpowiednia profilaktyka może powstrzymać znaczną część przedwczesnych zawałów serca. Niestety stres, brak ruchu, niezdrowa dieta czy otyłość sprawiają, że do lekarzy zgłasza się coraz więcej pacjentów skarżących się na nadciśnienie, kołatanie serca, duszności, ucisk w klatce piersiowej itp. U coraz większej części chorych lekarze diagnozują: arytmię serca, chorobę wieńcową i ostre zespoły wieńcowe, miażdżycę, nadciśnienie nerwicę serca. Badanie serca nie zajmuje dużo czasu, nie jest bolesne ani inwazyjne, a jednocześnie może uratować zdrowie i życie, jeśli w porę wykryje nieprawidłowości. Im wcześniejsza diagnoza, tym większa szansa na skuteczne leczenie i uniknięcie poważnych problemów. Jakie są badania serca, które warto wykonywać w ramach rutynowej profilaktyki? Ich rodzaje są różne, ale jeśli u pacjenta nie dzieje się nic wyraźnie niepokojącego, a chce on jedynie regularnie monitorować stan swojego zdrowia, wystarczą te najbardziej podstawowe, do których należą przede wszystkim: EKG (elektrokardiografia) - za pomocą elektrokardiografu rejestrowane są prądy czynnościowe mięśnia sercowego. To badanie serca, które powinno być wykonywane profilaktycznie u każdego dorosłego przynajmniej raz w roku. Choć nie pokazuje wszystkich zaburzeń pracy serca, to pozwala na podstawowe monitorowanie rytmu serca i wykrycie na przykład zaburzenia rytmu, zawału, niedokrwienia mięśnia sercowego. Przed badaniem na klatce piersiowej pacjenta mocuje się 6 przyssawek, a na kończynach metalowe elektrody, które przesyłają sygnał o impulsach do elektrokardiografu. Impulsy są rejestrowane i wynik ma postać wykresu – tzw. krzywej EKG. echo serca - to, jaki jest obraz anatomiczny serca i czy prawidłowo przebiega jego praca, pozwala ocenić badanie zwane echem serca, które wykorzystuje działanie ultradźwięków. W trakcie badania lekarz rejestruje echo serca za pomocą głowicy USG. Na badanie kierowani są pacjenci z podejrzeniem: wad serca, niewydolności serca, kardiomiopatii, nadciśnienia tętniczego, nadciśnienia płucnego, chorób aorty, choroby wieńcowej. Regularne wykonywanie podstawowych rodzajów badań serca wystarczy, by wiedzieć, czy mięsień sercowy pracuje właściwie, czy też obecne są jakieś nieprawidłowości wymagające leczenia lub dalszej, poszerzonej diagnostyki. Jakie badania na serce? Oprócz EKG i echa serca, współczesna medycyna proponuje pacjentem bardzo wiele jeszcze rodzajów badań kardiologicznych, bardziej szczegółowych i specjalistycznych. Wśród nich występują: holter - jest rodzajem badania elektrokardiograficznego i pozwala na rejestrowanie pracy serca podczas normalnych czynności dnia codziennego (przez co najmniej 24h ). Badanie jest zupełnie nieinwazyjne, wymaga jedynie od badanego prowadzenia zapisów na temat czynności, jakie wykonuje. Pacjent powinien notować, kiedy uprawia sport, spożywa posiłek, odpoczywa, pracuje czy prowadzi samochód. Aparat Holtera nie przeszkadza w normalnym życiu. To małe urządzenie wyglądające jak przenośny odtwarzacz muzyki, które jest połączone przewodem z cewkami przyklejanymi do lewej piersi pacjenta. Przed takim badaniem na serce pacjent powinien wykąpać się (mężczyźni powinni ogolić skórę klatki piersiowej), nie wolno smarować ciała kremem ani balsamem. W trakcie badania nie należy kąpać się ani brać prysznica. Nie powinno się też przez cały czas noszenia holtera rozmawiać przez telefon komórkowy i korzystać z komputera, żeby urządzenia nie zaburzyły pracy aparatu. EKG wysiłkowe - jest to badanie elektrokardiograficzne, w trakcie którego pacjent zostaje poddany fizycznemu wysiłkowi – maszeruje na bieżni czy też jeździ na cykloergometrze rowerowym. Próbę wysiłkową przeprowadza się po to, żeby precyzyjnie zdiagnozować chorobę wieńcową lub ustalić przyczyny zaburzeń rytmu serca. Pozwala także określić rodzaj wysiłku fizycznego, który będzie bezpieczny dla osoby chorej na serce. echokardiografia przezprzełykowa - to rodzaj badania echa serca, ale sonda wraz z głowicą ultrasonograficzną wprowadzana jest do przełyku. Tę niekomfortową diagnostykę wykonuje się, gdy istnieje podejrzenie rozwarstwienia aorty, skrzepliny w jamach serca, zapalenia wsierdzia na sztucznych zastawkach lub zaburzeń funkcjonowania zastawki. koronarografia - jest bardziej inwazyjnym badaniem, które umożliwia ocenę pracy tętnic nasierdziowych. To inaczej angiografia tętnic wieńcowych, która polega na wprowadzeniu cewnika przez nakłucie w tętnicy udowej. Przez cewnik lekarz wstrzykuje do tętnicy wieńcowej kontrast, dzięki któremu w badaniu rentgenowskim obraz widoczny jest na ekranie komputera. Pacjent po koronarografii nie może od razu iść do domu. Powinien leżeć i pozostawać pod obserwacją przez kilka godzin. tomografia z kontrastem - mniej inwazyjna od koronografii jest tomografia komputerowa tętnic wieńcowych, inne badanie serca wykonywane z kontrastem. Badanie to w przeciwieństwie do koronografii nie wymaga nakłuwania tętnicy i trwa jedynie godzinę. izotopowe badanie serca (scyntygrafia) - wykorzystuje się w nim podawaną dożylnie substancję promieniotwórczą (Tc-99-MIBI, Cardiolite), która gromadzi się w sercu. Gammakamera pokazuje stopień ukrwienia organu. W trakcie badania wykonuje się próbę wysiłkową i badanie spoczynkowe - na badanie pacjent zgłasza się na czczo, ale musi zabrać ze sobą śniadanie, dzień przed badaniem i w dniu badania nie powinno się pić kawy ani herbaty, gdyż mogą one wpływać na wyniki. Doppler - nieinwazyjnym badaniem serca jest badanie ultrasonograficzne – tzw. doppler. W trakcie badania lekarz jest w stanie na monitorze komputera zobaczyć czy przepływ krwi w żyłach i tętnicach jest prawidłowy, w którym miejscu krew płynie wolniej lub szybciej, a gdzie dochodzi do cofania krwi. Do badania nie trzeba się wcześniej przygotowywać, jedynie, gdy badana jest aorta brzuszna i tętnice biodrowe pacjent nie może jeść 3-4 godziny przed badaniem. Jakie badania wykaże przebyty zawał serca? To pytanie zadaje wielu pacjentów, obawiając się, że badania wychwytują tylko obecne nieprawidłowości, ale nie wykazują zawału, który został niezauważony. Otóż zawał – nawet ten przebyty wcześniej – powinno wykryć nawet najbardziej podstawowe badanie, czyli EKG spoczynkowe. Niedotlenienie serca pozostawia po sobie wyraźny ślad i z reguły wychodzi w diagnostyce, nawet w badaniach z krwi. Jakie badania na serce z krwi? Ryzyko choroby mięśnia sercowego i zawału można wykryć także w trakcie prostego badania na serce z krwi. Polega na pobraniu próbki z żyły umiejscowionej w dole łokciowym, zatem z punktu widzenia pacjenta nie różni się od zwykłej morfologii. Próbkę poddaje się analizie laboratoryjnej sprowadzające się do sprawdzenia stężenia białka zwanego troponiną I i T. Im wyższy poziom tego białka we krwi, tym ryzyko jest większe. To badanie pozwala ocenić, do jak dużych uszkodzeń serca doszło oraz odróżnić zawał serca od bólu serca związanego z inną przyczyną, np. z nerwicą serca. Badanie krwi w kierunku chorób serca zlecane jest najczęściej u pacjentów, którzy zgłaszają się do kardiologa z bólem w klatce piersiowej. Badanie powinno zostać wykonane możliwie najszybciej od wystąpienia dolegliwości, a potem jeszcze po 3-4 godzinach i kolejny raz w po 12 do 16 godzinach od pojawienia się pierwszego ucisku. Oznaczanie poziomu troponiny jest nie tylko badaniem z krwi na zawał serca. Pozwala wykryć też takie nieprawidłowości, jak: niewydolność serca, migotanie przedsionków, zatorowość płucną, hipowolemię i inne. Wyniki badań serca Ponieważ rodzajów badań serca jest wiele, różnie też wyglądają ich wyniki. Niektóre przedstawione są w formie opisu, inne – graficznie. Najczęściej wykonywane badanie, czyli EKG daje wynik w postaci elektrokardiogramu – wykresu odwzorowującego pracę serca, jej siłę, częstotliwość i rytmiczność. Odczytanie krzywej nie jest proste, wymaga fachowej wiedzy i doświadczenia. Nawet, jeśli do wykresu dołączony jest opis, interpretowanie wyniku może nastręczać trudności i powinien dokonywać wyłącznie lekarz. Wyniki badań serca takich jak EKG, echokardiografii lub badań obrazowych (w tym tomografii komputerowej) znane są od ręki, jednak czasem trzeba poczekać, aż specjalista dokładnie je opisze. Z wynikami najlepiej udać się do lekarza, który na nie skierował. Tylko lekarz prowadzący, w oparciu o komplet wyników i pełny obraz kliniczny pacjenta, jest w stanie postawić właściwą diagnozę i zalecić odpowiednie leczenie. Niestety również w przypadku diagnostyki serca sprawdza się zasada, że najdokładniejsze i najbardziej wiarygodne wyniki dają badania inwazyjne. Zaglądanie do narządu niejako od środka pozwala dokładniej ocenić jego budowę i z większą precyzją monitorować jego pracę. Jeśli jednak pacjent czuje się dobrze i nie zgłasza żadnych niepokojących objawów, wystarczą podstawowe, nieinwazyjne badania. Cennik badań serca Ceny wszelkich badań zależą w dużej mierze od miasta oraz placówki, w której się je wykonuje. W przypadku diagnostyki prowadzonej pod kątem chorób serca ogromne znaczenie ma również rodzaj przeprowadzanego badania. Ceny badań serca wahają się w granicach: EKG spoczynkowe – 40-50 zł, Holter – 150-250 zł, próba wysiłkowa – 150-250 zł, scyntygrafia serca – 500-800 zł, koronarografia – ponad 1000 zł. Niektóre z badań są więc bardzo kosztowne, ale warto pamiętać, że dla pacjentów chorych na serce są one refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Aby skorzystać z refundacji, trzeba mieć skierowanie od lekarza, jednak specjalistyczne badania jak scyntygrafia czy koronarografia zawsze wykonuje się na wyraźne zlecenie specjalisty.

Niewydolność krążenia jako pochodna nieprawidłowej pracy serca może mieć co najmniej kilka przyczyn. Do dysfunkcji pracy mięśnia sercowego doprowadzają m.in. zawał, wady serca (wrodzone lub nabyte), choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie tętnicze, a także leczenie farmakologiczne lub zbyt wysoki poziom toksyn w organizmie.
O badaniu EKG słyszał każdy. Nie każdy jednak zdaje sobie sprawę jak ważnym jest ono badaniem. Interpretacja wyników wymaga doświadczenia i skupienia. Jak odczytywać dane z zapisu ekg, jakie pojęcia związane z ekg pojawiają się najczęściej i o czym świadczą poszczególne załamki? Elektrokardiografia w diagnostyce chorób serca Elektrokardiografia to metoda diagnostyczna polegająca na zapisie czynności elektrycznej serca. Zapis EKG obrazuje wychylenia od poziomej linii izoelektrycznej (podstawowej), czyli załamki. Najważniejsze z nich to P, Q, R, S i T. Badanie EKG pozwala wykryć wiele nieprawidłowości w funkcjonowaniu serca. Aktywność elektryczną serca rejestrują elektrody (odprowadzenia) przyklejane w określonych miejscach na ciele pacjenta. Są to odprowadzenia kończynowe dwubiegunowe: I, II i III, odprowadzenia kończynowe jednobiegunowe: aVR, aVL i aVF oraz odprowadzenia jednobiegunowe przedsercowe: V1–V6. Jak intepretować zapis EKG? Czynność elektryczna serca zapisywana jest na siatce milimetrowej. Dzięki temu można zmierzyć rytm serca, a także czas trwania i amplitudy poszczególnych elementów zapisu, np. załamków i odstępów. Przy standardowej szybkości przesuwu taśmy, wynoszącej 25 mm/s, odstęp między cienkimi liniami siatki (mała kratka) odpowiada 0,04 s, a między grubymi liniami (duża kratka) – 0,2 s, ponieważ duża kratka składa się z pięciu małych kratek. Jeżeli taśma przesuwa się z prędkością 50 mm/s, wartości te wynoszą odpowiednio 0,02 s i 0,1 s. Najważniejsze pojęcia w EKG serca: Polaryzacja – stan spoczynku elektrycznego, w którym w komórce przeważa ładunek ujemny, na zewnątrz zaś – dodatni. Depolaryzacja – stan pobudzenia komórki, w którym komórka ma taki sam ładunek jak otaczający ją płyn międzykomórkowy, czyli dodatni. Oś elektryczna serca to kierunek średniego wektora depolaryzacji komór serca w płaszczyźnie czołowej. Załamek to odchylenie od linii izoelektrycznej odpowiadające określonej fazie cyklu pracy serca, takiej jak depolaryzacja przedsionków czy repolaryzacja komór. Załamki dzielimy na jednofazowe (dodatnie lub ujemne), dwufazowe (dodatnie i ujemne) oraz wielofazowe (składające się z wielu ujemnych i dodatnich faz). Odcinek to fragment zapisu EKG. Np. odcinek PQ rozpoczyna się na końcu załamka P, a kończy na początku załamka Q. Odstęp to przedział czasowy między określonymi zdarzeniami w cyklu pracy serca. Czas od początku załamka P do początku zespołu QRS to odstęp PQ. Załamki w EKG serca Pierwszym wychyleniem linii izoelektrycznej w cyklu pracy serca jest najczęściej załamek P. Odpowiada on depolaryzacji przedsionków. Analizę EKG rozpoczyna się właśnie od znalezienia załamka P. Jeśli rytm zatokowy jest prawidłowy, zwykle nie ma z tym problemu. Identyfikację załamków P może utrudnić blok przedsionkowo-komorowy I stopnia w zapisie z przyspieszonym rytmem zatokowym. O powiększeniu prawego przedsionka świadczy wysoki załamek P zwany P-pulmonale: > 2,5 mm w co najmniej jednym odprowadzeniu kończynowym i > 1,5 mm P w V1 lub V2. Załamek P jest wówczas spiczasty, namiotowaty i wysoki (rycina 1A). Cechy powiększenia lewego przedsionka przejawiają się występowaniem tzw. P-mitrale Załamek P określany tym mianem jest szeroki: trwa > 120 ms, dwugarbny w oprowadzeniach kończynowych lub dodatnio-ujemny w V1 (rycina 1B). Dwufazowe wychylenia przedsionkowe (fale F) zamiast załamków P w odprowadzeniach kończynowych i przedsercowych, zwykle o częstotliwości 250–350/min, świadczą o trzepotaniu przedsionków (rycina 2). Repolaryzacji przedsionków odpowiada załamek Tp. Jest on skierowany w stronę przeciwną niż załamek P. Powinien być niewidoczny, ponieważ u zdrowych osób pokrywa się z zespołem QRS. Można go zobaczyć, gdy po załamku P zespół QRS nie występuje – np. w rozkojarzeniu przedsionkowo-komorowym lub gdy wystąpią pobudzenia, które nie zostaną przewiedzione do komór. Może być również widoczny jako obniżenie odcinka PQ lub ST w silnej tachykardii zatokowej. Odcinek PQ reprezentuje przechodzenie fali depolaryzacji przez łącze przedsionkowo-komorowe i pęczek Hisa. Rozpoczyna się wraz z końcem załamka P, kończy zaś z początkiem zespołu QRS. U zdrowych osób może przebiegać poziomo, czyli pokrywać się z linią izoelektryczną, może też być obniżony do 0,8 mm (jest to wariant normy). Natomiast większe obniżenie odcinka PQ uznawane jest za nieprawidłowe. Występuje w zapaleniu osierdzia, a rzadziej w zawale przedsionka. Odstęp PQ (w piśmiennictwie międzynarodowym PR) to okres od początku załamka P do początku zespołu QRS, a więc obejmujący załamek P wraz z odcinkiem PQ. Odpowiada zjawiskom elektrycznym od depolaryzacji węzła zatokowego do początku depolaryzacji komór i powinien trwać między 0,12 a 0,2 s. Skrócony odstęp PQ trwa poniżej 0,12 s i odpowiada za zespół preekscytacji, a wydłużony – powyżej 0,2 s – wskazuje na blok przedsionkowo-komorowy I stopnia. Zespół QRS odzwierciedla depolaryzację komór. Może się składać z wielu załamków. Najważniejsze z nich to Q, R i S, przy czym załamek Q nie zawsze występuje. Jeśli jest obecny, stanowi pierwszy po załamku P ujemne wychylenie. Załamek R z kolei jest pierwszym dodatnim wychyleniem po załamku P. Pierwszym ujemnym załamkiem po załamku R jest załamek S. Zdarza się, że w zespole QRS występują dodatkowe załamki. Wówczas oznacza się je jako R’, S’ itd. Mała amplituda zespołów QRS (26 mm – R w aVL >11 mm – S w V1 + R w V5(6) >35 mm – S w V3 + R w aVL >28 mm u mężczyzn, >20 mm u kobiet. Zwiększona amplituda R w V1i aVR wskazuje na przerost prawej komory: – R w V1 ≥7 mm – R w aVR ≥5 mm – R >S w V1. Do określenia cech przerostu komór w EKG niezbędna jest analiza odcinka ST, załamka T i odchylenia osi elektrycznej serca (przerost lewej komory – prawidłowe, rzadziej w lewo; przerost prawej komory – w prawo >110°). Na zawał serca wskazuje czas trwania załamka Q co najmniej 0,03 s i/lub jego głębokość wynosząca 1 mm lub więcej. U chorych bezobjawowych, u których w rutynowym EKG stwierdzono nowe nieprawidłowe załamki Q, rozpoznaje się zawał serca. Pojawienie się w ciągu 28 dni od pierwszego lub kolejnego zawału serca uniesienia ST ≥1 mm lub nieprawidłowych załamków Q świadczy o dorzucie zawału, zwłaszcza gdy zmianom zapisu EKG towarzyszy ból dławicowy utrzymujący się przez 20 minut lub dłużej. Odcinek ST pokazuje elektrycznie obojętną fazę cyklu pracy serca – między depolaryzacją a repolaryzacją komór. Zaczyna się z końcem zespołu QRS, a kończy z początkiem załamka T. Odcinek ST łączy się z zespołem QRS w tzw. punkcie J. Jeśli odcinek ST jest uniesiony, położenie punktu J jest trudne do określenia. Najczęściej (u zdrowych osób) odcinek ST pokrywa się z linią izoelektryczną, jednak u niektórych jest skośnie uniesiony w odprowadzeniach kończynowych lub w prawokomorowych odprowadzeniach przedsercowych. Zawsze w przypadku chorych, którzy zgłaszają objawy mogące wskazywać na niedokrwienie serca, uniesienie odcinka ST należy uznać za istotne. Może ono bowiem wskazywać np. na świeży zawał serca (pierwsze godziny do dwóch pierwszych dni). Jak wygląda zapis EKG w nieco późniejszym zawale? Kilka dni po zawale odcinek ST może wyglądać na prawidłowy, mogą się też pojawić przetrwałe uniesienia lub obniżenia odcinka ST, albo zmiany załamków T. Najczęściej znika załamek R. Warto mieć na uwadze, że jeśli EKG zostanie wykonane po zawale serca, nie zawsze wykaże, że chory go przeszedł – dlatego konieczne są dodatkowe badania. Skośne do dołu obniżenie odcinka ST może wskazywać na przerost lewej lub prawej komory. Załamek T reprezentuje końcową fazę repolaryzacji komór. Jest to pierwszy załamek (dodatni lub ujemny) za odcinkiem ST. Jego wychylenie powinno być skierowane w tę samą stronę, co zespołu QRS. Analizując parametry odcinka T u młodych osób i dzieci, należy pamiętać, że załamek T w okresie rozwojowym, szczególnie w odprowadzeniach przedsercowych, cechuje duża zmienność. Najnowsze badania wykazały, że zarówno ujemne załamki T, jak i załamki T o małej amplitudzie wiążą się z większym ryzykiem nagłego zgonu sercowego niż u osób z prawidłowymi załamkami T. Prawidłowe załamki T są dodatnie w odprowadzeniach I, II i V2–V6, dodatnie lub ujemne w III, aVL, aVF i V1 oraz ujemne w aVR. Nie określono jednoznacznie maksymalnego czasu trwania i amplitudy prawidłowych załamków T: ujemne w V2–V3mogą być wariantem normy, jeżeli amplituda w V3jest mniejsza niż w V2, a w V2 – mniejsza niż w V1. Głębokie, ujemne i symetryczne załamki T zwykle świadczą o ostrym zespole wieńcowym. wysokie załamki T mogą być przejawem wzmożonego napięcia układu przywspółczulnego u osób zdrowych, ale i wskazywać na ostre niedokrwienie lub zbyt duże stężenie potasu we krwi. płaskie załamki T mogą świadczyć o uszkodzeniu mięśnia sercowego na skutek różnych jego chorób lub zaburzenia pozasercowe, takie jak niedoczynność tarczycy czy działanie niektórych leków. dwufazowe ujemno-dodatnie i ujemnewskazują na zaburzenia przewodzenia w sercu i arytmie, np. dodatkowe pobudzenia i rytmy komorowe. symetryczne załamki T mogą występować u osób zdrowych, jednak najczęściej świadczą o patologii. Odstęp QT składa się z zespołu QRS, odcinka ST i załamka T. Jego długość zależy od częstości rytmu serca, w mniejszym stopniu od płci, wieku i aktywności wegetatywnego układu nerwowego. Do wyliczenia długości odstępu QT uwzględniającej częstość rytmu serca, a więc tzw. skorygowanego czasu trwania odstępu QT, służy wzór Bazetta: skorygowany QT (QTc) = zmierzony QT (s) /√odstęp RR (s) Wydłużony odstęp QT niesie ze sobą ryzyko nieutrwalonego częstoskurczu komorowego zwanego torsade de pointes , mogącego przechodzić w migotanie komór (i nagły zgon sercowy), natomiast skrócony może wskazywać na hiperkaliemię, hiperkalcemię czy hipotermię. Fala (załamek) U to mały, płaski załamek, widoczny tylko w ok. 25% zapisów EKG. Występuje po załamku T, przed załamkiem P. Stwierdza się go zarówno u zdrowych osób, jak i w przypadku zbyt małego stężenia potasu we krwi. Wysuwa się wiele hipotez na temat jego genezy: jedna z nich mówi, że powstaje w wyniku depolaryzacji komór. ryciny do przerysowania – odcinek ST McCjZQf.
  • czm79k0hoz.pages.dev/49
  • czm79k0hoz.pages.dev/75
  • czm79k0hoz.pages.dev/68
  • czm79k0hoz.pages.dev/51
  • czm79k0hoz.pages.dev/77
  • czm79k0hoz.pages.dev/49
  • czm79k0hoz.pages.dev/15
  • czm79k0hoz.pages.dev/75
  • badania pacjenta wykazały zaburzenia pracy serca